άθρονος

-η -ο (Α ἄθρονος, -ον) [θρόνος]

αυτός που δεν έχει θρόνο, δεν εγκαταστάθηκε στον θρόνο του ή τόν έχει χάσει (για μέλη βασιλικών ή ηγεμονικών οικογενειών)

αρχ.

ο χωρίς (επισκοπικό) θρόνο

«ἡμῑν... συγχωρήσατ' ἄθρονον βίον» (Γρηγ. Ναζ.).